Uitpakken, uitpakken, uitpakken..

1 december, de aller eerste dag in Frankrijk. Het was zover; het begin van ons nieuwe leven. We hadden nog geen spullen om te koken, dus toen mijn oom in de avond arriveerde met de vrachtwagen gingen we eerst uiteten. We ontdekten een geweldig restaurant in het dorp; Lou Magouma. Sympathieke eigenaar, heerlijk eten, nette prijzen. Wij waren verkocht!

Na het eten werden matrassen uit de vrachtwagen gehaald, want die hadden we als laatste ingeladen zodat er de eerste nacht heerlijk geslapen kon worden door ons allemaal. Voor de eerste avond hadden we een mooie fles champagne gekregen van onze vrienden, dus hiermee konden we proosten op ons nieuwe leven!

Ook het koffie apparaat stond al paraat voor de eerste ochtend, dus na de koffie konden we beginnen. Tot onze verbazing was het koud, zéér koud voor Zuid-Frankrijk. Voor Nederlandse begrippen viel dit mee, maar geen subtropische temperaturen hier in de winter. Jammer! 😉

De vrachtwagen mochten we parkeren bij de super vriendelijke buurvrouw aan de overkant. Helaas kon deze namelijk niet op ons eigen terrein staan, omdat deze de draai niet kon maken op de vrij smalle weg.

De mannen hadden hiervoor al vrij snel een goed systeem, dus ik stond binnen volop uit te pakken. Doos na doos, na doos, na doos… vol met keukenspullen. De keuken werd al vrij snel een gezellige plek, en natuurlijk stond ik al meteen te koken! Na het eten was er tijd voor ontspanning en op zondag werd de rest van de vrachtwagen uitgeladen.

Dat uitladen gaat een stuk sneller dan het inladen, en dat zelfs met veel minder mensen.. Op maandagochtend vertrok mijn oom weer richting Nederland en moest hij helaas Frankrijk achter zich laten. Voor nu dan..

Véronique